Het meer en zo

Crissy liep door het bos en plots zag ze het meer. Het was prachtig. Ze liep naar de rotsen en klom er sierlijk op. Ze zette haar tasje naast haar en staarde naar het meer. Ze vond de stilte gezellig, vooral omdat ze haar gedachten op een rijtje wou zetten.

Aangezien het nog steeds dezelfde dag was had Felicia ook nog steeds hetzelfde aan. Kort gerafeld broek, zwarte truitje, haar eeuwig armbandjes en touwtjes en natuurlijk haar hoed die ze ophad tegen de zon. Onder haar arm had ze haar tekenblok en tekenspullen en niet ver van het meer liet ze zich op de grond vallen, op haar buik, om vervolgens te beginnen tekenen. Awesome.

Meagen had die dag een zwart rokje met teenslippers en een paars shirtje aan. Ze wandelde naar het meer toen ze Fo zag zitten. Meagen ging naast haar zitten met haar schrijfblok. Met een pen krabbelde ze wat tekeningetjes. Na een tijdje stond er een goedlijkende, blauwe balpen-Fo met allemaal bloemetjes op het papier. Ze liet het Fo zien. 'En, wat vind je?'

Fo keek even op toen Meagen bij haar kwam zitten maar toen dat die op haar schrijfblok begon te kliederen tekende ze weer verder. Pas toen ze weer tegen haar begon te praten keek ze weer op. 'Cool!' zei ze blij. Ook al was het alleen maar met pen, waardoor je een heel aantal effecten en al niet kon doen, zag het er toch best leuk uit vond ze.

Meagen keek verlegen. 'Ik ben al m'n tekenspullen vergeten. Ze lagen allemaal op mijn bureau. En toen heb ik ze laten liggen. Het internaat stuurt ze voor me op.' ze wees naar het sullige kleine potloodje zonder punt dat ze in haar knotje had gestoken. 'Meer tekenspul heb ik niet bij me. Dus, mag ik af en toe wat van je lenen? Tot ik mijn eigen spullen weer heb?'

Felicia knikte kort. 'Go ahead,' zei ze toen. Ze had toch veel tekenspullen bij, veel te veel om op te maken deze vakantie. Maar je moest altijd extra spullen bij hebben, misschien ging er wel iets kapot of wat dan ook. Nooit zou ze haar tekenspullen vergeten, nooit.

'Dank je,' zei Meagen, en ze viste een potlood en een klein gummetje uit het etui. ze zou het landschap later wel tekenen. Nu probeerde ze alle vakantiegangers te tekenen. Eerst maar Jarell, want die was niet moeilijk. Gewoon een bleek, booskijkend gezicht en veel, heel veel zwart.

'No problem,' zei Felicia zonder op te kijken. Haar onderbenen tot aan haar knieën (jeweetwel XD) had ze omhoog en haar hoed hield het zonlicht van de voorkant tegen, terwijl ze gewoon maar doortekende. Het begon al aardig ergens op te lijken tot nu toe. Vond ze zelf dan. Vandaag zou ze hem afkrijgen, dat was gewoon haar doel.

Felicia trok haar hoed nog iets verder omlaag toen de zon feller begon te schijnen, zodat hij precies al het zonlicht tegenhield weer. Daarna tekende ze weer verder, nu ook met de kleurtjes die ze had meegenomen. Tot nu toe was ze bést tevreden over haar tekening, nu nog afmaken.

meagen kon het nieit laten even naar Felicia's tekening te kijken. 'Wow! Echt, je moet me je kleurenkeuze is leren. Het maakt je tekeningen zo speciaal!'

Felicia voelde zichzelf lichtelijk rood worden, al kon Meagen dat toch niet zien door haar hoed. 'ik eh.. kies gewoon per tekening wat ik er het beste bij vind passen..' zei ze toen. 'Dankje..' Hoe moest ze haar kleurkeuze uitleggen? Het was hetzelfde als uitleggen hoe iemand "zo goed kon acteren". Het was gewoon hoe je je het beste voelde.

Zelfs met het knullige antwoord van Felicia leek Meg zeer blij. Ze ging met haar gezicht naar de zon zitten en krabbelde met de balpen een hartje op haar been. 'wat een heerlijk weer' zuchtte ze. 'in het internaat kom ik zelden buiten. Ze hebben geen tuin, alleen een serre. Ik haat alles daar. '

Felicia knikte even kort, zonder verder op te kijken. 'Loop dan weg,' zei ze toen. Je moest dan wel zorgen te overleven maar alles was beter dan niet buitenkomen, alles. Behalve de duivel dan.

'ja, heb ik geprobeerd. Ik houd het niet lang uit. Iedereen haat em daar, en toch ben ik aan ze gehecht. Ik begon het geruzie te missen. Ik heb verder geen familie en ken weinig mensen buiten het internaat, dus dan kan ik beter daar zijn dan weglopen. Bovendien krijg je daar eten. En ze zijn van plan in de herfst een tuin met terras aan te leggen.' Meagen zocht in haar zak. Ze haalde er boterhamzakje met snoephartjes uit. 'ook een?'

Felicia knikte even, ondertussen nog steeds doortekenend. Ze kon zich hoe dan ook niet voorstellen dat ze in dat huis zou blijven, wat ze waarschijnlijk ook niet zou doen. En voor eten zou ze zelf wel zorgen, zo vaak had ze toch niet honger. Daarna schudde ze haar hoofd. 'Nee dankje.'

Crissy besloot weer naar het huis te lopen. Ze had geen zonnebrand mee genomen dus zou dat wel eens gevaarlijk kunnen zijn. Ze stond op en liep de rotsen af. Plots zag ze Fo, ze liep langs haar en zwaaide beleefd. Toen liep ze het bos in.

((Zwaait crissy niet naar mij?? Ik zit notabene NAAST haar hoor XD))

Meagen wrote:((Zwaait crissy niet naar mij?? Ik zit notabene NAAST haar hoor XD))

((oei, ik zwaai ook naar jou dan ;D ))